O territorio galego conta cun importante patrimonio apícola cerero. A apicultura tradicional feita nos cortizos, covos ou trobos, colmeas tradicionais de Galicia, tiña grandes producións de cera de abella. Este produto era transformado e aproveitado a través de pequenas industrias fundamentalmente de carácter rural. Froito da importancia que chegou a ter esta actividade cerera en moitos lugares das terras galegas do interior existen elementos patrimoniais de enorme interese asociados aos diferentes procesos cereros, como o prensado, o branqueo da cera e a elaboración de velas ou exvotos. Por tanto, en diferentes lugares de Galicia podemos atopar exemplos de lagares e eras de cera (con chan de pedra) e talleres de transformación deste produto das abellas. Este é un patrimonio único e singular que converte a Galicia nun referente neste campo. Para poder coñecer o patrimonio apícola cerero galego, sen dúbida, o lugar idóneo é o municipio de Covelo, especificamente as parroquias de Paraños e A Lamosa. En Paraños teremos a oportunidade de observar un impresionante lagar de cera restaurado, xunto a unha era empedrada da cera coa súa pila de branqueo asociada. Ademais, froito do traballo da Comunidade de Montes Veciñais en man común deste lugar, existe un centro de interpretación único a nivel peninsular sobre o oficio de cerero, que mostra todos os procesos e principais elementos vinculados ao mesmo. Así, poderemos coñecer as singularidades desta actividade mediante diferentes paneis e un conxunto de pezas cereras orixinais da contorna. Pola súa banda, na veciña parroquia da Lamosa é posible achegarse a outro lagar de cera sen restaurar e a un espectacular conxunto de eras de cera de laxas empedradas, algunhas delas elevadas, as cales servían para branquear, de maneira natural, este produto apícola. A maior parte do patrimonio apícola cerero de Covelo é visitable dentro do contexto dun roteiro de sendeirismo denominada Roteiro do Xabriña. Este percorrido vai posibilitar visitar dous lagares da cera, varias eras de branqueo da cera e o Centro de Interpretación da Cerería de Paraños, existindo ademais diverso patrimonio ambiental e etnográfico de interese adicional.